War For Talent: ook in het low-code landschap?

Wie is ‘de low-code developer’?

Eigenlijk kan je niet zomaar één profiel omschrijven. Low-code is immers een breed concept en in België nog maar weinig gekend. Er zijn daarenboven verschillende platformen die elk hun eigen vereisten hebben. Algemeen kan je echter wel stellen dat wie low-code ontwikkelt vooral soft skills in huis moet hebben. Het is niet noodzakelijk iemand met de allerbeste technische vaardigheden, maar hij/zij denkt zeker wel creatief en analytisch na, stelt zich empathisch op naar een klant toe, en heeft goede communicatievaardigheden.

Nu, Business en IT liggen redelijk ver uit elkaar. Onder andere daarom zijn Business Analisten en Project Managers in het leven geroepen; zij vormen de brug tussen klant en ontwikkelaars. Met low-code vervaagt die tweedeling. Low-code ontwikkelaars co-creëren met de klant en staan dus dicht bij de business. Het is dan ook vrij cruciaal dat ze dezelfde taal spreken en geen te technisch jargon aanhalen. Daarnaast is het vooral interessant dat de low-code ontwikkelaar de business begrijpt en weet wat er nodig is en waarom.

Moet het dus een hardcore developer zijn die perfect code kan schrijven in Java, nee. Moet het iemand zijn met een technische achtergrond, enkele jaren ervaring binnen de IT-sector of enige affiniteit met coderen, best wel. Al eens een BPMN-diagram getekend hebben, is maar één voorbeeld van wat zoal van pas kan komen. Sommige concepten of denkpatronen kun je nu eenmaal niet zomaar aanleren.

Switchen tussen low- en high-code

Het grote verschil zit vooral in de zingeving. Sommige mensen worden nu eenmaal veel gelukkiger van in code te duiken en technische oplossingen uit te werken. Anderen merken dat ze wel graag ontwikkelen of coderen, maar vooral graag willen zien wat ze nu opleveren en wat voor nut het heeft voor een eindgebruiker. Wat is de meerwaarde, wat zijn de resultaten, waar loopt de gebruiker tegenaan …

“Bij low-code ontwikkeling ben je meer met dat soort zaken bezig dan met de pure technische kant. Je ziet alles gebeuren. Een gebruiker heeft ook bepaalde verwachtingen; daar kan je als low-code ontwikkelaar veel sneller op inspelen.”

Het mag desondanks niet de bedoeling zijn om hardcore ontwikkelaars te dwingen naar low-code over te stappen. Zij hebben jaren ervaring opgedaan en blijven bijleren om op de hoogte te blijven van nieuwe technologie. Dat blijft ook nodig. Low-code botst op een bepaald moment op een grens, waar custom code overneemt. Daarom is het een win-win om een mix van beide profielen in je team te hebben. De zaken die sneller kunnen en simpeler zijn, neemt een low-code ontwikkelaar voor diens rekening. Vanaf het complexer wordt of op maat moet, gaat de high-code developer verder.

Hoe beïnvloedt dit alles je team?

Terug naar de WarForTalent. Low-code biedt hier een oplossing. Zoals aangehaald in de vorige paragraaf, kan je immers taken herverdelen. Business analisten kunnen zelf met low-code aan de slag en de workload van ontwikkelaars een beetje verlichten door de configuratie voor zich te nemen. Ontwikkelaars behouden daardoor de focus op technischere materie. Zo kunnen ze meer aandacht besteden aan zaken als security en performance. In feite heb je dus minder mensen nodig voor hetzelfde werk, wordt iedereen gelukkiger van zijn takenpakket én kunnen mensen vanuit een rol als Analist beter inspelen op de wensen van de klant.

Low-code is zeker geen oplossing voor alles, maar verdient stilaan een plaatsje in de teams van morgen.
Van aparte silo’s (developers versus analisten) evolueer je naar een meer gefusioneerde ploeg. Iets wat de teamspirit alleen maar ten goede kan komen. Overigens valt er iets te zeggen over de prijs: het kost je minder om zo te werk te gaan dan om een ‘witte raaf’ te zoeken, want dat zijn meestal vooral dure vogels.

Zijn er genoeg mensen met interesse in low-code? Zeker, maar in België is het concept nog wat onbekend (doch niet onbemind).
Vergeleken met de rest van de wereld hinken we een beetje achterop. Het werd, bijvoorbeeld, nog niet opgenomen in de lespakketten op (hoge)scholen dus veel schoolverlaters zien nog niet meteen alle carrièremogelijkheden in low-code. Eens we hier verandering in brengen, komen er een pak opportuniteiten vrij. Het is dus niet verwonderlijk dat we low-code beschouwen als onderdeel van de War For Talent, maar wel onterecht.

De stap naar no-code; een brug te ver?

Ondanks het feit dat velen het zo laten uitschijnen, kan niet iedereen zomaar met low-code aan de slag.
In zeker mate is no-code voor hen een betere oplossing, aangezien het gemiddeld genomen over systemen zoals drag & drop gaat. Dat soort technologie, ook wel ‘Citizen Development’ genoemd, kan in theorie bijna iedereen.

Dat is echter leuk voor eventjes, maar al snel lopen de zaken uit de hand qua complexiteit, zeker in een bedrijfscontext. Je hebt, bijvoorbeeld, integratie met andere platformen nodig, je moet data met elkaar in verbinding stellen, enzovoort. Vanaf dan ben je verloren zonder achtergrond in IT.

Geen optie dus? Jawel, maar enkel in de juiste context.
Het is vooral voor klanten zelf eventueel interessant om zo met bepaalde zaken te kunnen starten. Als het echter gaat over applicaties maken, schaalbaarheid, performance, security, et cetera heb je algauw een IT’er nodig.

Conclusie

Jawel, er woedt een War For Talent, maar die zou weleens voor een groot stuk opgelost kunnen worden door low-code.
We maakten de kanttekening dat we hardcore developers niet van pure code moeten willen wegsleuren, want dat is zoals een kind dat prima met Lego kan bouwen terug naar de Duplodoos dwingen. Wat we wél kunnen doen, is teams opstellen met een mix aan profielen. Laat ontwikkelaars die complexe code kennen en die willen blijven schrijven, dat zeker doen. Anderzijds kan je mensen met een technische achtergrond, maar zin om meer met de businesskant bezig te zijn, zeker meenemen in het low-code verhaal.